In hunkerende afwachting van zaterdag 11 december a.s., voor training, en 18 december (voor onze Clubkampioenschappen), probeer ik mijn conditie op peil te houden met wat oefeningen op de sportschool en ook gewoon thuis met wat buikspieroefeningen, en zeker niet te vergeten oefeningen voor m’n linkerhand en -arm. Droogtrainen, noemen we dat, want er komt geen balletje aan te pas. Ik boots de echte tafeltennisbewegingen na, soms voor de spiegel (als ijdeltuit), maar ook om te zien of het wel natuurlijk overkomt, en niet al te spastisch 😂! Ik noem dat symmetrie-trainingen. Je ziet in de spiegel dan ook steeds een rechtshandige voor je, het meest vertrouwde beeld. Alle kleine beetjes helpen, en de spierpijn van de volgende dag in met name de onderarm, zegt me dan dat ik goed bezig ben geweest. In mijn badmintontijd van de jaren ’70, ’80 en ’90 deed ik dat droogtrainen heel veel en dat heeft me ook veel rendement opgeleverd, voldoende voor 9 (!) finales, waarvan 7 gewonnen, in de jaarlijkse kampioenschappen van District Oost, een van de acht districten die Badminton Nederland destijds kende. Toegegeven, District Oost was landelijk gezien een van de minder sterke districten, evenals Noord en Noord-Holland. Dat bleek wel als ik bij de jaarlijkse Nationale Kampioenschappen maar met moeite de kwartfinale wist te halen. Eenmaal miste ik, op m’n 36ste, op een haar na de halve finale – die normaal goed zijn voor beelden op Studio Sport. Op radio “Langs de Lijn” hoorde je racketsport-commentator Ted van der Meer ’s middags al het commentaar leveren: “Theo Keuchenius is zo langzamerhand toch iets te oud geworden voor deze sport”. Enigszins terecht, omdat ik toen inderdaad werd weg gesmasht door het smash-kanon Dennis Tjin Ashoe……., de nummer 2 van Nederland van dat moment, achter veelvoudig Nationaal kampioen Rob Ridder! Iemand van het thuisfront, die de wedstrijd op radio “Langs de Lijn” volgde, had dat gehoord en toevallig ook voor me opgenomen. Later, toen ik in 2019 met eens ging kijken bij de Nationale Kampioenschappen tafeltennis in Schiedam, zag ik diezelfde Ted van der Meer op de tribune zitten, en heb hem voorzichtig geconfronteerd met zijn badminton-commentaar van 1986. De man herkende mij, en ook zijn uitspraken van toen en voelde zich daar natuurlijk niet zo prettig bij. Hij gaf toe dat ik meer respect had verdiend 🙂. Maar we hebben er daarna best gezellig een bakkie over gedronken.
Maar terug naar het heden: mijn linkerhand krijgt echt steeds meer ’touch’ 😀! Het is wonderlijk hoe de hersenen bewegingen van links en rechts kunnen kopiëren. En de promotie van ons team (Team 6) in de afgelopen competitie naar de 5e klasse, zie ik als een nieuwe uitdaging. Met Stephan, Nils en Ramón gaan we strijden voor handhaving in die 5e klasse. Dát alleen al zou geweldig zijn! Intussen zie ik wel dat Stephan te weinig met effect speelt (behalve dan in zijn service), en dat Nils, die best een algehele goede techniek heeft, toch meestal de voorkeur geeft aan een schuifduel, en dat de linkshandige Ramón zowel met backhand als forehand de aanval wél durft te kiezen. Mannen, er zit nog veel meer in jullie, geloof me! En met hulp van Max op de trainingen is progressie zeker mogelijk! Handhaving in 5e klasse zal best lastig worden, maar ik – groot fan geweest van ene linksbenige Piet Keizer – heb goede hoop!